Terwijl iedereen aan het genieten is van het zonnetje en van het vakantiegevoel ben ik genoodzaakt mijn tijd aan de computer en de werktafel door te brengen. De taken vliegen rond mijn oren en de examens in het vooruitzicht geven me een dagelijks onrustig gevoel.
Ik wist echt niet waaraan ik begon toen ik in maart 2020 vol enthousiasme besloot om opnieuw te gaan studeren. Ik miste al langer creativiteit in mijn toenmalige functie binnen ons renovatiebedrijf, wat vooral administratieve taken inhield.
Toen we beslisten dat we ons meer wilden gaan toespitsen op ‘klein wonen’, viel voor mij de puzzel in elkaar. Ik wilde al die kleine huisjes of kleine ruimtes gaan ontwerpen. Naast alle jaren ervaring op de werf en in bouwadministratie, vond ik de studies interieurvormgeving een logische keuze, maar wel een spannende!
Ik keek tussen alle mogelijke studierichtingen in het volwassenonderwijs maar voelde al snel dat ik het goed en grondig wilde doen – een typische karaktertrek van mij.
Ik kwam uiteindelijk terecht bij de Thomas More Hogeschool in Mechelen bij de afdeling ID&A. Interieur Design & Architectuur. Yes! Dit was het! Ik ben nogal een ‘doener’ ; iemand met een hands-on-mentaliteit. Ik schreef me onmiddellijk in voor de opleiding, starten in september 2020. Vier jaar bachelor. Daar had ik zin in!
Na een intakegesprek werd ik toegelaten op de opleiding. Mijn 1e jaar was ik echt nog heel onzeker. Alles en iedereen was nieuw, de opdrachten nog vrij conceptueel. Ik moest dus echt alles uit de kast halen. Mijn creativiteit moest als het ware opnieuw wakker worden. Ik slorpte alle nieuwe kennis op en was wel laaiend enthousiast! Ik sloot mijn 1e jaar dan ook met vrucht af. Maar ik had nooit kunnen denken dat het zoveel van mijn tijd in beslag zou nemen.
De studies slorpten al mijn vrije tijd op. Het was werken of studeren en af en toe er eens tussenuit.
In de zomervakantie 2021 kon ik even terug genieten van een ‘normaal’ leven. Daarom was de start in september 2021 echt pijnlijk. Maar ik genoot zo van het bijleren en van alle nieuwe inzichten. Ik besloot er echt volledig voor te gaan. Het 2e jaar is dus nog pittiger dan het eerste… Alles wordt meer concreet: techniek wordt belangrijker, je projecten moeten realiseerbaar zijn, de lat wordt alsmaar hoger gelegd, …
Maar je moet er wat voor over hebben. Je krijgt niets voor niets. En wat vind ik het zalig om een nieuw vak te leren en te voelen dat het helemaal bij me past. Ik voel dat ik bijna klaar ben om die kleine Kooti-huisjes te ontwerpen. Hoe zot is dat? Ik droom alvast van een leven als ontwerper… Maar ik wist in maart 2020 echt niet waaraan ik begon, misschien maar beter ook?
Hierna nog 2 jaar te gaan. Wat zijn nu 2 jaar van een mensenleven?